|
- OTWARTY UMYSŁ - PORTAL DLA LUDZI O OTWARTYM UMYŚLE I SZEROKICH HORYZONTACH Rozwój integralny
Rozwój integralny
W dobie współczesnej spotykamy się z coraz większa różnorodnością metod wewnętrznego rozwoju - rozwoju swojego potencjału i wewnętrznej integracji. Istnieje na rynku polskim i zagranicznym bardzo szeroka oferta metod i sposobów pracy nad sobą.
Niektórzy preferują chodzenie do klubów fitness, aerobicku czy calanetiksu. Można chodzić regularnie na pływalnię, grać w tenisa, czy ćwiczyć na siłowni.
Inną propozycją pracy ze sobą są metody terapii psychologicznej, takie jak indywidualna psychoterapia, czy zajęcia grupowe prowadzone według najróżniejszych szkół psychoterapeutycznych. Potrzebę zdynamizowania swojego wnętrza przez kontakt z grupą wiele osób realizuje także przez kontakt z jakąś np. grupą hobbystyczną, kółkiem zainteresowań itp.
Jeszcze innym rozdziałem jest ruch uprawiany w sposób bardziej orientalny i skupiony - np. ćwiczenia oddechowo ruchowe Tai Chi Chuan, czy wykonywanie asan hatha-jogi. Ofertę o zbliżonym działaniu ma rebirthing, czy terapia shiatsu.
Na tym nie koniec - bardzo popularne są przecież ruchu interesujące się uzdrawianiem, jak chociażby Rei-ki.
Dodatkowo, tak w Polsce jak i w szeregu innych krajów zachodnich, napotkać możemy na najróżniejsze inne metody pracy ze swoim wnętrzem, wyobraźnią, skupieniem, duchowością. Np. metoda Silvy o nazwie "Kontrola umysłu", która uczy bardziej świadomego i uporządkowanego posługiwanie się własnym myśleniem i wyobraźnią.
Działają także najróżniejsze grupy modlitewne i duchowe. Niektóre z nich bazują na duchowości zachodniej (chrześcijańskiej) inne nawiązują do wiedzy Indii, Chin, czy Tybetu.
Współczesne czasy wydają się być zatem nieco szczególne. Przepływ zdobyczy najróżniejszych kultur i popularność najróżniejszych metod wewnętrznego rozwoju dokonuje się obecnie na niespotykaną nigdy wcześniej skalę.
Rodzi się bardzo istotne pytanie: czy całą tę różnorodną gamę metod rozwoju potencjału człowieka można w jakiś sposób ze sobą pogodzić, czy też metody te są względem siebie we wzajemnej opozycji i wykluczają się?
Zdaniem pewnych autorów, jak chociażby Kena Wilbera, szczególnie wskazaną i optymalną sytuacją byłoby rozwijanie się przez daną jednostkę na wielu jej płaszczyznach i poziomach. Dlatego, inaczej mówiąc, metody tę mogą nawzajem się dopełniać, sprzyjając harmonijnemu, równomiernemu rozwojowi na wszystkich płaszczyznach funkcjonowania człowieka.
Spójrzmy teraz na kilka propozycji takiego rozwoju, które uporządkowano według następującego klucza (są nim płaszczyzny funkcjonowania człowieka):
1. Sfera fizyczna (ciała, wymiar ruchowo-czuciowy)
2. Sfera emocjonalna
3. Sfera witalna
4. Sfera myślowa
5. Sfera psychiki głębszej
6. Sfera duchowa
1. Sfera fizyczna
Możemy codziennie przeznaczać jakąś ilość czasu na ćwiczenie swojego ciała np. za pomocą niewielkich ciężarków, które posiadamy w domu. Ponadto moglibyśmy wykonywać szereg innych wariantów ćwiczeń fizycznych, np. uprawiać jazdę na rowerze, jogging, pływanie itp.
Istotne jest, aby codziennie poczuć dobry kontakt ze swoim ciałem i nieco wzmacniać jego mięśnie. Wpłynie to korzystnie na wydolność fizyczną i samopoczucie psychiczne. Ćwiczone w umiarkowanym stopniu ciało fizyczne zachowa dłużej swoją młodość i sprężystość. Równocześnie zwiększy się nasza odporność na stres, wydolność psychiczna, a w dłuższym przedziale czasowym - także będzie to wspierało nasza wydolność intelektualną i duchową.
2. Sfera emocjonalna
Zależnie od możliwości możemy czy to uczestniczyć w terapii indywidualnej, lub grupowej, czy też po prostu przeczytać od czasu do czasu jakąś książkę z obszaru psychoterapii, starając się zachować większa przytomność i czujność nas w tym obszarze.
Niezwykle pomocną sprawą mogą być stosunkowo regularnie przeprowadzanie treningi relaksacji (na jakichś zajęciach grupowych, czy też wykonując sobie samemu taką autoterapie).
W codziennym życiu możemy zwracać nieco większa uwagę na jakość naszego życia psychicznego - odczuwać i akceptować swoje emocje, a także odczuwać i akceptować emocje innych ludzi.
Funkcjonuje obecnie szereg poradni zdrowia psychicznego i rodzinnych, w których często bezpłatnie osoby potrzebujące porady mogą uzyskać jakąś pomoc. Wiele z nich działa bezpłatnie. Funkcjonują także najróżniejsze poradnie związane z uzależnieniami, problemami wychowawczymi itd.
Powinniśmy jednak zdawać sobie sprawę, że tzw. higiena psychiczna jest korzystna dla wszystkich ludzi, a nie jedynie dla osób znerwicowanych, uzależnionych itd. Dlatego każdy przeciętny człowiek może zwrócić pewną uwagę na własną ewolucję psychiczną. Z bogatej gamy możliwości może wybrać takie oferty, jakie wydają mu się dla niego najbardziej odpowiednie i rozwojowe.
3. Sfera witalna
Ćwiczenia rozwijające naszą witalność z jednej strony zbliżone są zazwyczaj do ćwiczeń fizycznych, a jednocześnie zawierają w sobie aspekty psychoterapeutyczne - takie jak wrażliwość i silne podkreślenie czynnika psychicznego. Chodzi tu takie ćwiczenia jak np. hatha-joga, Tai Chi Chuan, czy najróżniejsze ćwiczenia oddechowe. Celem tym ćwiczeń nie jest jedynie poprawa wydolności fizycznej, ale w równym stopniu także psychicznej - uwolnienie się od napięć, zmęczenia i naładowanie nową witalnością i chęcią do życia. Poprzez element skupienia w ćwiczeniach tych także obecny jest w jakimś stopniu poziom myślowy (mentalny) i niekiedy duchowy.
Warto nauczyć się jakichś prostych form Tai Chi, czy kilku podstawowych asan i zasad hatha-jogi, aby w miarę regularnie rozwijać się w jakimś stopniu w tym wymiarze. Rozwój witalności zaowocuje większą przyjemnością z doświadczania życia, a także większa wydolnością i wydajnością we wszystkim, co robimy.
4. Sfera myślowa
Niewątpliwie powszechność edukacji (wszyscy w dzieciństwie i młodości chodzimy do takich czy innych szkół) sprawia, że przeciętny mieszkaniec zachodu ma stosunkowo dobrze rozwinięty obszar myślenia. Wydaje się, że znacznie większe niedobory występują u niego zazwyczaj w obszarach emocjonalnych, czy duchowych.
Pomimo to możliwe jest poszerzenie swojego spektrum możliwości umysłowych.
Optymalnym stanem wydolności umysłowej wydaje się być rozwinięcie zarówno logiki, jak i wyobraźni. Można spotkać najróżniejsze metody pracy z umysłem, które poszerzają świadomość logiczną-racjonalną o obszar wyobraźni i myślenia obrazowego. Jedną z takich popularnych metod może być np. "Metoda kontroli umysłu Silvy" (Silva Mind Control).
Możliwe jest też oczywiście korzystanie z innych metod pracy z wyobraźnią i skupieniem, np. technik indyjskich, czy tybetańskich.
Współczesne teorie wynikające z badań nad mózgiem sugerują, że dwie półkule mózgu człowieka są rozdzielone co do swoich istotnych funkcji - półkule lewa bardziej związana jest ze świadomością logiczną i linearną, prawa zaś z wyobraźnią i świadomością nielinearną (np. spiralną, czy przestrzenną). W świetle takiego ujęcia - rozbudzenie wyobraźni, obok świadomości logiczno dyskursywnej, byłoby uaktywnieniem pełnego potencjału wydolności mózgowej.
5. Sfera psychiki głębszej
Wydaje się, ze głębsze obszary naszej psychiki uaktywniają się m.in. poprzez obcowanie ze sztuką i religią. Przy czym jest to wymiar na tyle subtelny, że szczególne znaczenie ma nasze osobiste otwarcie się i zaangażowanie w obszary sztuki, czy religii. Zapewne nie wystarczy należenie do takiej czy innej religii, czy samo tylko pójście do filharmonii czy kina. Ważne jest także to, co my z tym robimy? Na ile świadomie i szczerze doświadczamy wewnętrznych treści i znaczeń.
Szczególnie kluczowymi wartościami z obszaru psychiki głębokiej wydają się być doświadczenia wewnętrznej przestrzeni i jedności ze wszystkim, miłość i wewnętrzny pokój, intymność duchowa, postrzeganie świata (rzeczywistości) jako pełnego głębokich znaczeń.
Choć obszar ten jest na tyle subtelny, że trudno w nim o jakiś czysto mechaniczny przepis, powodując jej intensywny rozwój. Można by jednak odważyć się na twierdzenie, że osobiste, szczere i świadome otwarcie się na konstruktywne wymiary sztuki czy religii wspomaga w człowieku rozwój tego obszaru.
6. Sfera duchowa
Wydaje się, że najbardziej uniwersalną i często ponadkulturową metodą jest w tym obszarze przejście od technik relaksacji, do "technik" medytacyjnych. Chociaż z jednej stron często podkreśla się, że medytacja jest obcowaniem ze swoimi najgłębszymi wymiarami (czy też z najgłębszymi, esencjonalnymi wymiarami wszechświata) - obcowaniem/byciem, które jest ponad wszelkimi technikami, to jednocześnie można użyć szeregu wypróbowanych metod, które pomagają w stan medytacyjny wejść.
Medytacja, jako doznawanie poziomów (siebie i świata) najbardziej esencjonalnych (podstawowych) i rozwój coraz pełniejszego doznawania "bycia" sama w sobie może być czymś ponadkulturowym - nie musi zawierać treści tej, czy innej kultury (nie musi być chrześcijańska ani orientalna). Możliwe jest jednakże połączenie jej z pewnymi znaczeniami kulturowymi (które przecież również mają swoją wartość), dzięki czemu dodatkowo otworzymy się na znaczenia i treści z obszaru psychiki głębszej. Istotne wydaje się być jednak wtedy, aby być świadomym również jej podstawowego, duchowego wymiaru.
Copyright: Almedier
|
|
|